ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Οι περισσότεροι από εμάς κατά καιρούς έχουν αναρωτηθεί αν θα "έπρεπε" να ξεκινήσουν ψυχοθεραπεία και ποτέ ενδείκνυται ή είναι η κατάλληλη στιγμή για αυτό το ταξίδι. Ο σκοπός της παρούσας δημοσίευσης είναι ακριβώς αυτός. Να βοηθήσει στο να επιλυθούν μερικές - ή και όλες- μας οι απορίες γύρω από τους "μύθους" σχετικά με τη ψυχοθεραπεία και τη χρησιμότητα που μπορεί να έχει στον καθένα. Πέρα όμως από τη χρησιμότητα, θα προσπαθήσω να αναδείξω μέσα από αυτό το κείμενο και την ανάγκη του καθενός από εμάς στο να καταφύγουμε σε αυτό το περίφημο "ντιβάνι του ψυχοθεραπευτή" μας. 

Η αναζήτηση του αληθινού μας εαυτού

Η αναζήτηση που αποτελεί ανάγκη στο να ξεκινήσουμε ψυχοθεραπεία. Ένα μεγάλο κεφάλαιο που δε μπορεί να αναλυθεί εν συντομία, θα δώσουμε όμως κάποιες βασικές διαστάσεις της έννοιας της αναζήτησης του αληθινού μας εαυτού.    

   Σύμφωνα με την Alice Miller " από τις πιο κρίσιμες καμπές μιας θεραπείας είναι όταν ο ασθενής αντιλαμβάνεται συναισθηματικά ότι όλη η αγάπη που κατέκτησε με τόσο μεγάλη προσπάθεια και άρνηση του εαυτού του δεν απευθυνόταν σε αυτόν όπως πραγματικά ήταν, και ότι ο θαυμασμός για την ομορφιά του και τα επιτεύγματά του ήταν θαυμασμός γι' αυτή καθαυτή την ομορφιά και τα επιτεύγματα και όχι για το ίδιο το παιδί" ( Alice Miller, Οι φυλακές της παιδικής μας ηλικίας, Ροές , 2010). Παραθέτοντας αυτό το κομμάτι, δίνεται έμφαση στο πόσο σημαντική είναι η αποδοχή και η αγάπη για το κάθε παιδί και μετέπειτα ενήλικα και πόσο καταλυτική μπορεί να είναι για τη διαμόρφωσή του χαρακτήρα του, των συναισθημάτων του ως ενήλικα. Παιδιά που έχουν τύχει σε επικοινωνίες της οικογένειας που δεν στηρίζονται στην αληθινή αγάπη και αποδοχή , κατά 90% θα συνεχίσουν να "υπηρετούν" τους ρόλους που τους είχαν αποδοθεί κατά την παιδική ηλικία χωρίς να μπορέσουν να βρουν ποτέ τι πραγματικά μπορεί να τους ικανοποιούσε και να τους ικανοποιεί ως ενήλικες , τι πραγματικά μπορεί να θέλουν από τη ζωή τους, κι αυτό γιατί ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να το ανακαλύψουν υπηρετώντας τα μοτίβα επικοινωνίας που είχαν μάθει έτσι ώστε να ικανοποιούν τους άλλους και κατά κύριο λόγο τους γονείς τους. Αυτή αποτελεί μία περίπτωση που ως ενήλικας θα έχει ανάγκη να κάνει αυτή την ενδοσκόπηση που μας προσφέρει η θεραπεία , έτσι ώστε να ανακαλύψει κάποιος και τα κρυμμένα του κομμάτια. Η αναζήτηση λοιπόν του αληθινού μας εαυτού έχει να κάνει με το βρούμε κομμάτια μας που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ μας ότι υπάρχουν κρυμμένα μέσα μας και η ανακάλυψή τους έχει λυτρωτικό χαρακτήρα για την υπόλοιπη ζωή μας. Μπορεί να είναι λυτρωτικό για πολλά συναισθήματά και συμπεριφορές μας που δε γνωρίζουμε που να τα αποδώσουμε, όπως η αίσθηση του ανικανοποίητου, η τελειομανία , οι καταναγκασμοί κ.α. 

                                  Αποδοχή Εαυτού

Εν συνεχεία της προηγούμενης παραγράφου θα μπορούσαμε να πούμε είναι η κατανόηση και αποδοχή του εαυτού μας. Κατανοώντας τον εαυτό μας ως πρώτο βήμα, μπορούμε να φτάσουμε πιο εύκολα στο να τον αποδεχτούμε κιόλας. Αποδεχόμενοι έπειτα τον εαυτό μας είναι πιο εύκολο στο να αποδεχόμαστε και τους άλλους που έχουμε γύρω μας. Έχουμε γνωρίσει τα δικά μας υπέρ και κατά , τη δική μας μοναδικότητα,  έχουμε αποδεχτεί ότι δεν είμαστε τέλειοι και μπορούμε να αναγνωρίσουμε ίσως πιο εύκολα και τη μοναδικότητα των γύρω μας. Να αναγνωρίζουμε ποιοι αξίζει να είναι δίπλα μας, ποιοι μας ταιριάζουν και ποιοι μπορούν να μας εξελίξουν πάντα με τα δικά τους υπέρ και κατά και με το δικό τους μοναδικό τρόπο. 

                       Τραυματικές Εμπειρίες, Βία , Κακοποίηση

Συχνά τα θύματα τραυματικών εμπειριών, βίας, κακοποίησης διακατέχονται από πολύ έντονα αισθήματα φόβου, θυμού, αβοηθησίας ή και ενοχών που τους εμποδίζουν να προχωρήσουν τη ζωή τους και να είναι λειτουργικοί στην καθημερινότητά τους. Ο/Η θεραπευτής/τρια θα είναι εκεί να τους ακούσει περικλείοντας τους με το αίσθημα της αποδοχής, της εχεμύθειας και θα αποτελεί να "έμπιστο χέρι βοηθείας" , έτσι ώστε να μπορέσουν να συζητήσουν όλα αυτά που τους έχουν τραυματίσει ψυχικά , όλες τις προηγούμενες εμπειρίες και να τις ανασκευάσουν με σκοπό να προχωρήσουν τη ζωή τους με νόημα και λειτουργικά πλέον για τους ίδιους. Δε μπορεί ένα θεραπευτής ή θεραπεύτρια να "σβήσει" τις προηγούμενες εμπειρίες αλλά μπορεί να συντελέσει στο να ξαναβρούμε τη χαμένη μας ζωτικότητα.

                                  Ψυχικές Διαταραχές 

Οι ψυχικές διαταραχές βρίσκονται τόσο μακριά μας αλλά και τόσο κοντά μας θα πουν οι περισσότεροι. Είναι ένα θέμα στην ελληνική κοινωνία που ακόμα αντιμετωπίζεται ως ταμπού, με συνέπεια να μη θέλουμε να μιλάμε ανοιχτά για αυτό , να θέλουμε να αποφύγουμε να ζητήσουμε βοήθεια (κάνοντας χειρότερες τις περισσότερες φορές τις καταστάσεις που βιώνουμε) αλλά και να κλείνουμε τα μάτια σε αυτό που μπορεί να συμβαίνει σε εμάς ή σε κάποιο οικείο μας πρόσωπο. Μέσω της θεραπείας θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε και να μοιραστούμε με ένα πρόσωπο που είναι εκεί για να μας ακούσει με σεβασμό, το τι βιώνουμε και πως μπορούμε να το διαχειριστούμε, αλλά και πως να είμαστε λειτουργικοί ζώντας με αυτό που μας συμβαίνει. 

                                          Πένθος

Το συμβάν ενός αποχωρισμού από έναν σημαντικό άνθρωπο - λόγω χωρισμού ή θανάτου - είναι ένα συμβάν που κρύβει πολύ πόνο αλλά και δυσκολία διαχείρισης των συναισθημάτων μας αλλά και της καθημερινότητας μας. Αυτά τα συναισθήματα και το βίωμα του πένθους μπορεί να μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή. Μέσω της ψυχοθεραπείας θα μπορέσουμε να "μοιράσουμε το βάρος" αυτών των συναισθημάτων και να επεξεργαστούμε τα συναισθήματά, καθώς και να επαναπροσδιορίσουμε την ζωή μας και την καθημερινότητά μας , ο κάθε ένας με βάσει τις δικές του ανάγκες και τα δικά του θέλω.

Αυτοί ήταν κάποιοι από τους πολλούς λόγους για τους οποίους θα ήταν ωφέλιμο να ξεκινήσει κάποιος το ταξίδι της ψυχοθεραπείας.

Το ταξίδι της ψυχοθεραπείας απευθύνεται σε όλους!

Πάντα υπάρχει κάτι να ανακαλύψουμε....

Με εκτίμηση,

Τσιάρα Κωνσταντίνα   

 Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια